Endonezya mimarisi

Endonezya mimarisi, Endonezya'yı bir bütün olarak şekillendiren kültürel, tarihi ve coğrafi etkilerin çeşitliliğini yansıtır. Endonezya'da istilacılar, sömürgeciler, misyonerler ve tüccarlar, yapı stilleri ve teknikleri üzerinde derin etkisi olan kültürel değişiklikler getirdiler.

Takımadalar boyunca Endonezya yöresel evlerinin birkaç türü ortaya çıkmıştır. Endonezya'nın yüzlerce etnik grubunun geleneksel evleri ve yerleşim yerleri son derece çeşitlidir ve hepsinin kendine özgü bir tarihi vardır. Evler toplumda sosyal öneme sahiptir; çevresel ve mekansal organizasyonla ilişkilerinde yaratıcılık gösterirler.^[1]:5

Geleneksel olarak, en önemli yabancı etki Hindistan etkisi olmuştur. Bununla birlikte, Çin, Arap ve Avrupa etkileri de Endonezya mimarisinin şekillenmesinde önemli roller oynamıştır. Dini mimari, yerli formlardan camilere, tapınaklara ve kiliselere kadar çeşitlilik gösterir. Padişahlar ve diğer hükümdarların inşa ettirdiği saraylar ülke mimarisinde önemli yer tutar. Endonezya şehirlerinde önemli bir sömürge mimarisi mirası bulunur. Bağımsız Endonezya, postmodern ve yeni çağdaş mimari paradigmalarının gelişimini yaşamıştır.

Endonezya'daki etnik gruplar genellikle kendilerine özgü rumah adat (geleneksel ev) biçimleriyle ilişkilendirilir.^[2] Evler, köylüleri birbirine bağlayan bir gelenekler, sosyal ilişkiler, geleneksel yasalar, tabular, mitler ve dinler ağının merkezindedir. Ev, aile ve toplum için ana odak noktasıdır ve sakinlerinin birçok faaliyetinin hareket noktasıdır.^[3] Köylüler kendi evlerini inşa ederler ya da bir topluluk, bir usta ve/veya bir marangozun yönetimi altında inşa edilen bir yapı için kaynaklarını bir araya getirirler.^[2]

Endonezya halklarının çoğunluğu ortak bir Avustronezyalı soyunu paylaşır^[4] ve Endonezya'nın geleneksel evleri, diğer Avustronezya bölgelerinden gelen evlerle bir takım özellikleri paylaşır.^[4] En eski Avustronezyalı yapıları, örneğin Batak rumah adat ve Torajan Tongkonan'da görüldüğü gibi, dik eğimli çatıları ve ağır kalkanları olan, sütunlar üzerinde ortak ahşap uzun evlerdi.^[4] Ortak uzun ev ilkesinin varyasyonları, Borneo'nun Dayak halkının yanı sıra Mentawai halkı arasında da bulunur.^[4]

1. ^ Reimar Schefold; P. Nas; Gaudenz Domenig, (Ed.) (2004). Indonesian Houses: Tradition and Transformation in Vernacular Architecture. NUS Press. ISBN 9789971692926. 23 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2021. 
2. ^ ^{a b} Dawson (1994), p. 10
3. ^ Dawson (1994), p. 8
4. ^ ^{a b c d} The Oxford Companion to Architecture, Volume 1, p. 462.